Για το μήνυμα του Ύμνου μας

Δυσανάγνωστο ήταν, φρονώ, το μήνυμα της γνωστής εκδήλωσης στην Ακρόπολη των Αθηνών, με την απόδοση του "Ύμνου εις την Ελευθερίαν", κατά την έπαρση σημαίας, στα πλαίσια του εορτασμού των 200 χρόνων από την κήρυξη της Επανάστασης του 1821.

Και προτείνω να δούμε, σύντομα και νηφάλια, δύο θέματα: την ερμηνεία και το σκηνικό. Πρώτα απ' όλα, όμως, προτείνω να βάλουμε στο youtube το video (εδώ). Και να το ακούσουμε πρώτα με κλειστά μάτια, και μετά, άλλη μία, με ανοικτά.

 

Ως προς την ερμηνεία, ας αφήσουμε την καλλιτεχνική αποτίμηση στους ειδικούς. Ως απλός ακροατής, μπορώ να έχω άποψη για το συναισθηματικό αποτέλεσμα.

Επρόκειτο, λοιπόν, για δυναμική φωνή αντρογυναίκας, από τον τάφο. "Από τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά".

Ακριβώς αυτό που συμβαίνει σήμερα δηλαδή. Ήταν η φωνή της Ελλάδας, θαμμένης ζωντανής. Και δεν ξέρω αν σε άλλες περιστάσεις αποδίδεται το νόημα του ποιήματος με ρομαντικές ερμηνείες, αλλά στη σημερινή Ελλάδα ισχυρίζομαι ότι συμβαίνει ακριβώς αυτό που αποδόθηκε: Εθνική Νέκυια.

Σαν άλλοι Οδυσσείς, επισκεπτόμαστε ζωντανοί τον άλλο κόσμο. Και έχουμε να δούμε διεισδητικά την πραγματικότητα, να εισπράξουμε κρίσιμα μηνύματα, να αναλογισθούμε το Χρέος μας, να πάρουμε ισχυρές αποφάσεις.

 

Το τί κάνουν οι άλλοι, και γιατί, δεν είναι και τόσο σίγουρο ότι το αντιλαμβάνονται. Καιρός, προτείνω, να το σκεφτούμε τολμηρά. Και μας δίνει την ευκαιρία το σκηνικό.

Αναρωτιέται κανείς το εξής απλό: γιατί οι παριστάμενοι δεν έβγαλαν τις μάσκες κατά το ένα (αριθμητικώς: 1) λεπτό της απόδοσης του Εθνικού μας Ύμνου;

Αν το πρόβλημα ήταν ο κίνδυνος μετάδοσης, δεν θα μπορούσαν να σταθούν [απύρετοι, στοιχημένοι, αμίλητοι] στα τρία μέτρα απόσταση;

Αν το πρόβλημα ήταν το μήνυμα που θα πέρναγε, τί μήνυμα άραγε θα έδινε ο σεβασμός στο ιερό νόημα της ιστορικής στιγμής;

Οι απαντήσεις που θα δώσουμε, αλλά και οι απαντήσεις που μπορούμε να συλλέξουμε, είναι σε θέση να μας κάνουν να δούμε -και στις δύο όψεις της- την ωμή πραγματικότητα.

Κατάματα.

 

27 Μαρτίου 2021

 

Κώστας Τζαναβάρας