ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ

Στα πρότυπα της μυθικής Λερναίας Ύδρας, διαφαίνεται σύγχρονο πρόβλημα-τέρας που κρύβεται στη λίμνη Στυμφαλία. Οπότε, όπως με τις Στυμφαλίδες Όρνιθες, θα χρειασθεί -πρώτα!- να κτυπήσουμε τα κρόταλα, για να δούμε τί κρύβεται. Η υδροδότηση της Κορίνθου από τη λίμνη Στυμφαλία, λοιπόν, αποδεικνύεται ότι δεν είναι εξασφαλισμένη -τουλάχιστον όσο νομίζαμε. Χρειάσθηκε να επιστρατευθούν γεωτρήσεις, υποβαθμίζοντας την ποιότητα. Και ουδείς δεσμεύεται -δημοσίως σίγουρα- για το μέλλον. Ούτε λέξη για τον επόμενο χρόνο. Υπάρχει σαφώς ζήτημα επάρκειας. Το ότι δεν υπήρξε πρόβλημα τα πρώτα 12 χρόνια, δεν επαρκεί για να στηρίξει το απλοϊκό συμπέρασμα: θα έχουμε πρόβλημα μιά φορά στα 13 χρόνια. Αρκεί να σκεφθούμε ότι, μετά το 2009, υδροδοτήθηκαν διαδοχικά όλες οι κοινότητες του Δήμου Κορινθίων, ενώ από το 2019 υδροδοτείται και το Κιάτο, μαζί και με κάποια χωριά. Ακούσθηκαν δημοσίως και αμετροέπειες. Ακούσαμε ότι φταίει που άλλαξε δήμαρχος το 2019, ενώ -προφανώς- είναι ...ασήμαντη σύμπτωση η ταυτόχρ

Γνώση, είναι η ικανότητα πρόβλεψης. Γνωρίζω κάποιον, σημαίνει ότι μπορώ να προβλέψω τις αντιδράσεις του. Τί θα κάνει αν του προτείνω να πάμε για καφέ ή μιά συνεργασία. Πότε το ΝΑΙ του είναι ΝΑΙ. Αν θα φανεί αχάριστος -τέτοια. Γνωρίζω το αυτοκίνητό μου, σημαίνει ότι ξέρω με πόσα το maximum μπορώ να πάρω μία στροφή, κ.ο.κ. Επιστημονική γνώση, είναι η ικανότητα μεθοδικής πρόβλεψης. Επιστήμη σημαίνει μεθοδικά συγκροτημένη θεωρία. Συγκροτημένη, δηλαδή, σύμφωνα με καθορισμένους κανόνες. Και η επιστημονική πρόβλεψη, ήτοι: τιμής και αβεβαιότητας, βασίζεται στη θεωρία. Το νόημα της Επιστήμης, τελικά, είναι η πρόβλεψη. Σοφία, είναι η υπέρτερη γνώση. Είναι η ικανότητα να πετυχαίνει κανείς πολλά κάνοντας τα ελάχιστα. Η σοφία προϋποθέτει σύνθετες ικανότητες. Χρειάζεται αξιοποίηση διαφόρων γνώσεων, εμπειρικών ή/και επιστημονικών. Η σοφία δίνει λύση, εκεί που οι άλλοι είναι σε αδιέξοδο. Δίνει λύση απλή, εκεί που οι άλλοι πελαγοδρομούν. Δίνει λύση σαφή, εκεί που οι άλλοι παγιδεύονται από την ασ

Αν πιστέψουμε τις κυβερνητικές ανακοινώσεις, η χώρα μας βρίσκεται σε τέταρτο κύμα πανδημίας κορωνοϊού, χωρίς καν να έχει μπει για τα καλά φθινόπωρο. Και έπεται χειμώνας. Οι αντίστοιχες ανακοινώσεις στη Σουηδία, δίνουν πιά ανεπαίσθητους αριθμούς κρουσμάτων και σχεδόν μηδενικούς αριθμούς θανάτων. Αν αρχίζαμε τις συγκρίσεις, η βασική διαφορά μας είναι σε εγκεφαλικό επίπεδο: εμείς τρέμουμε από φόβο εν όψει σεναρίων παντοειδών, την ώρα που οι Σουηδοί πίνουν τον καφέ τους στη φθινοπωρινή λιακάδα. Τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες. Σε εγκεφαλικό επίπεδο, είναι και το μείζον πρόβλημα ορισμένων. Αν! μιλάμε για ορθολογισμό, χρειάζεται να βάλουμε τα πράγματα -και τις σκέψεις μας!- σε μία σειρά. Πρώτα, λοιπόν, η γενική εικόνα: οι Σουηδοί αντιμετώπισαν χωρίς μέτρα εγκλεισμού τον κορωνοϊό, και δεν είχαν εκατόμβες θυμάτων. Αυτό το γεγονός, παντελώς αναμφισβήτητο, δικαιολογεί και την ενασχόλησή μας με τον απολογισμό -έστω τρέχοντα- της Σουηδίας. Έχοντας αυτή τη γενική εικόνα, έχουμε την άνεση να δο

Ο Μίκης Θεοδωράκης, φεύγοντας πλήρης ημερών, άφησε πίσω του πολύτιμη πολιτική παρακαταθήκη. Την αναδεικνύω εδώ, εκτιμώντας ότι λίγοι την βλέπουν έτσι, ίσως και κανείς, αλλά και πιστεύοντας ότι πολλοί θα την αποδεχθούν και θα την ενστερνιστούν. Ως μουσικοσυνθέτης, λοιπόν, μελοποίησε στίχους επιπέδου. Δεν χρειάζονται επεξηγήσεις: "εμείς θα ζήσουμε, κι ας είμαστε φτωχοί", "όταν σφίγγουν το χέρι, ο ήλιος είναι βέβαιος για τον κόσμο", "νάτη πετιέται από 'ξαρχής κι αντρειεύει και θεριεύει". Τους έντυνε -συνήθως- τους εμπνευσμένους στίχους με απλή μελωδία, θέλοντας να μην τους ανταγωνισθεί. Μελωδικά και ρυθμικά προφερόμενοι, πέρασαν και καταξιώθηκαν στο υποσυνείδητο μεγάλου μέρους του λαού μας. Εξέφρασε αυθεντικά τα συναισθήματά μας. Ποιός δεν αγωνίζεται να τα βγάλει πέρα, ποιός δεν λαχταράει την περιλάλητη ενότητα, ποιός έχει αποκλείσει εντελώς ως ενδεχόμενο εκείνο το αναπάντεχο Αχίλλειο άλμα μας; Είναι λάθος, όμως, να πιστεύουμε ότι εξέφρασε ολόκληρο